MaartenKenia.reismee.nl

Eindelijk weer een blog

Hello allemaal,

Na een hele tijd niets van me gehoord te hebbenvanwege het gebrek aan stroom, internet en dorpjes waar ik geweest ben. Is het eindelijk weer tijd voor een nieuw verhaal. Naast de issues waardoor ik geen blog heb kunnen schrijven, begin ik ook te wennen aan het Keniaanse leven. Hierdoor vallen me minder dingen op en heb ik het idee dat de dingen die ik meegemaakt heb de afgelopen 2 weken helemaal niet zo boeiend zijn.

Maandag 4 oktober

Vandaag heb ik vrij weinig meegemaakt. Ik wilde deze week eigelijk naar de 2 scholen waar het niet zo goed gaat met de implementatie van de computers. Dit wilde mijn buddies niet, aangezien ze beweerde dat we dan de hele week non-stop aan het reizen waren en dat het veel te vermoeiend zou zijn. Daarnaast zou Elizabeth pas dinsdag weer terugkomen om te werken vanwege haar overleden vader.

Dinsdag 5 oktober

Zeer weinig meegemaakt aangezien ik te horen kreeg dat Elizabeth toch niet vandaag maar morgen terug zou komen. Het enige wat we vandaag gedaan hebben is dus de Enquetes nog iets aangepast.

Woensdag6 oktober

Vandaag zijn we dan eindelijk naar de eerste school gegaan. Elizabeth was er weer en we gingen naar een stadje genaamd Zombe. We vertrokken rond 11 uur en kwamen al aan rond 1e. Na heel lang met de principal over van alles en nog wat gepraat te hebben (President van Kenia verdient 22 duizend euro per maand). Konden we de interviews gaan afnemen. Ik stond dus opeens voor een klas van 50 studenten onvoorbereid te vertellen over ons project en de enquetes. Na de interviews konden we weer naar huis. Geloof het of niet maar het was op dat moment 3 uur. Na een tijdje op de matatu te hebben gewacht waren we rond half 7 weer in Kitui. Naast dat we deze school in 1 dag konden doen, hoorde ik ook nog is dat die andere school op dezelfde route lag als deze school. Dit maakte me toch wel redelijk gefrustreerd aangezien ik nu de 2 scholen in 2 weken moet doen, terwijl het dus ook in anderhalve dag had gekund.

Donderdag7 oktober

Niets gedaan omdat we niet konden doen. Ik moet eerst alle interviews afnemen voordat ik de resultaten kan analyseren. Aangezien ik volgende week pas naar de 2e school ga, zal ik moeten wachten totdat we daar geweest zijn voordat ik dat kan gaan doen.

Vrijdag8 oktober

Vandaag heb ik het leukste van de hele stage gedaan. Ik heb namelijk meegeholpen aan het schoenmaatjes project. Misschien kennen sommige van jullie dit wel. Het is namelijk een actie vanuit Nederland waarin basisschoolleerlingen een schoenendoos vullen met allerlei spullen en opsturen naar een 3e wereldland. Ik was vandaag bevoorrecht om schoenendoosjes te mogen uitdelen op een aantal verschillende basisscholen. Ik wist niet precies wat ik er van moest verwachten. Ik dacht dat de kinderen er wel blij mee zouden zijn. Dit was alles behalve waar. Ze waren meer dan blij. Overal zag je kinderen schreeuwen en glunderen van geluk met de spullen die ze kregen. Heel veel dingen begrepen ze niet zoals balonnen en belleblaas. Het was echt geweldig om te zien hoe blij die kinderen waren met een schoenendoos met een aantal dingen erin waar je een kind in Nederland amper gelukkig mee kan maken. Voor het eerst tijdens deze stage had ik het gevoel dat het nuttig was dat ik in Kenia was. Ik had zoveel energie gekregen van al die vrolijke kinderen dat we 's avonds gingen feesten in Riverside. Het was echt supergezellig en uiteindelijk lag ik rond 4e pas in mn bed. Dat zijn hier echt abnormale tijden. Ben er overigens ook achtergekomen dat ze Sambuca schenken. Het was wel groen...maar wel lekker:)

Zaterdag9 oktober

Kater...Iedereen ging weg en ik wilde wel mee, maar Laura voelde zich niet zo lekker, ik had een kater en er was miscommunicatie met de andere compound waardoor iedereen al vertrokken was. 's avonds eten besteld bij Bavaria. Alles werd gebracht in plastik zakjes (soup en patat ook...) en het was het meest walgelijke wat ik tot nu toe heb gegeten. Al met al een niet zo'n geslaagd dagje dus.

Zondag10 oktober

Geen idee meer wat ik heb gedaan dus hoogstwaarschijnlijk was het niet zo boeiend.

Maandag 11 oktober

Nieuwe week, nieuwe kansen. Met frisse moed weer aan mijn project gegaan. Helaas konden we weer niets doen aangezien we morgen (dinsdag) pas naar de 2e school zouden gaan. Ik ben dus begonnen met het lezen van een schoolboek die ik nog nodig ga hebben voor mijn project.

Dinsdag 12 oktober

Eindelijk naar de 2e school gegaan. We vertrokken pas rond een uurtje of 2 en kwamen al om 5 uur aan. Het was dus maar 3 uur rijden. Helaas gaan de scholen om 4 uur dicht en moesten we overnachten. De volgende dag zijn we om 8 uur naar de school gegaan en stonden we om 9 uur weer buiten met de ingevulde enquetes. Ik kon me er niet meer boos om maken dat het allemaal zo snel ging. Het zit bij deze mensen gewoon niet in hun cultuur dus ik heb het maar te accepteren.

Woensdag 13 oktober

Vandaag dus naar de school gegaan in Ikutha waar ik om 9 uur al weer klaar was. Wat ik vergeten ben te vertellen is dat ik gister expres niet naast mijn buddies in de Matatu ben gaan zitten om te kijken hoe ik zou overkomen als de mensen zouden denken dat ik als enige Mzungu zonder aanhang aan het reizen was. Ik vond het af en toe een beetje raar aangezien ik het woord mzungu af en toe hoorde langskomen en soms werd ik keihard uitgelachen. Het was ook een beetje beangstigend omdat ik natuurljik hun taal niet spreek. Op de heenweg naar Ikutha verbaasde ik me ook over het feit hoe ze hier met dieren omgaan. Er werden namelijk op een gegeven moment trosjes kippen op de matatu geslingerd, en er later weer vanaf gegooid. Na dit tafereel werden ze geinspecteerd en bij sommige kippen werd het nekje ter plekke omgedraaid. Echt te bizar om te zien.

Donderdag 14 oktober

Naar Sasol gegaan om te beginnen met interviews in te vullen in het analyse programma.

Vrijdag 15 oktober

De eerste 50 interviews ingevuld in het programma.

Zaterdag 16 oktober

Vandaag gaven 2 nederlandse studenten een feestje omdat ze allebei jarig zijn geweest. Ze hadden het zwembad afgehuurd en naast de nederlandse studenten ook veel keniaanse studenten uitgenodigd. Het was echt supergezellig!! Na lang gechilled te hebben bij het zwembad zijn we 's avonds naar riverside gegaan. Dit was ook leuk aangezien we met een grote groep waren. Na verloop van tijd werd ik iets duffer en begon ik Nederland een beetje te missen. Ben iets eerder naar huis gegaan, maar nu gaat het allemaal weer prima.

Zondag 17 oktober

Vandaag is de dag dat ik mn blog heb geschreven. Ik ben van plan nu iedere week op zondag een blog te schrijven zodat ik het voor me zelf ook iets geordender heb. Is dat een woord??

Goed beste mensen...ik wens jullie lekker koud weer in Nederland!! en tot volgende week zondag:)

Groetjes Maarten

Ps: Jolanda bedankt voor je kaartje!! Echt superlief!!

Reacties

Reacties

J. Neijman

Hoi Maarten, leuk weer een berichtje van je te mogen lezen. Hier in Nederland gaan we de herfst in. Het is hier alles behalve chillen. Maar daar lukt het wel. Het is even aanpassen en daar heb jij toch geen moeite mee?
Nee blijf jij maar lekker daar in het zonnetje. Ik hoop dat je je werkdoel wel kan bereiken. Is zonnenenergie geen oplossing daar. Of kunnen ze dat ook niet werkend houden?
groeten uit Koudekerk

trudy en ron

Hee neef, wat ontzettend leuk dat je de schoenendozen uit mocht delen en dat de kinderen er zo blij mee zijn!
Je zult je denk niet voor kunnen stellen dat Robbin een weekend op schaatskamp is, met die temperaturen bij jou.
Wij wensen je nog heel veel succes én plezier! Tot schrijfs! Ron en Trudy en de rest

annemarie

hoi maarten,
erg leuk weer iest van je te horen, ik kijk iedere dag of ik iets van je ziet, dus nu weet ik dat ik voortaan op zondag achter de computer kan gaan zitten om van al jou belevenissen te genieten. Sukses met het verwerken van je intervieuws!! groetjes annemarie

Esther

Hoi Maarten wat leuk weer een lang verhaal van je te lezen! Het lijkt me ook best vermoeiiend als je niet in je eigen tempo door mag gaan. Ik vond aussies al sloom maar als ik dit hoor ben ik blij niet in jouw schoenen te staan! ik vond de foto's die je mams op picasa had gezet van de schoenendoosjes erg indrukwekkend. dat die kinderen daar zo blij van zijn! je mag wel heel blij zijn met zo'n herinnering! :)

hele dikke xzoen en tot volgende week! kijk uit naar je volgende reeks avonturen!

Essssss

Gina en Ed

Hoi lekker knul,

fantastisch om de schoenendozen uit te mogen delen. Je voel je waarschijnlijk net sinterklaas of kerstman. Al die blije gezichten.

Heerlijk om te lezen jouw ervaringen over en in afrika. Het tempo is daar heel anders daar moet je aanwennen maar ik vond het heel relax en heerlijk om zonder stress te zijn.

Ik kan me voorstellen dat jij je een beetje aan begint te ergeren, aan het tempo want je project en onderzoek wacht niet. De tijd vliegt want over ander halve maand zit jou stage er al weer op. Dan moet je duidelijk resultaat hebben behaald en dat kan heel frusteren als andere mensen een wat lagere werktempo op na houden.

Kijk jij nog wel eens op je hotmail?

Gisteravond hebben wij Arjan op bezoek gehad. Hij had volgens Ed dezelfde soort opdracht als waar jij ooit eens voor langs bent geweest.

Hier in Nederland is het weer een nat en het begint koud te worden. Wij hebben de kachel aan maar die heeft kuren. De waakvlam valt uit en dan doet de kachel niet meer. De servicedienst gebeld en nu moeten wij 3 dagen wachten op een monteur. Je ziet in Nederland gaat het tempo van hulpverlening ook omlaag gegaan.

Midas is nog steeds niet helemaal de oude. Hij heeft nog steeds last van blaasgruis maar volgens mijn ook van zijn hormonen.

Mistey is heel relax en heeft nu ontdekt dat als zij in mijn linkerhand (in rechterhand werkt niet, want ik heb nog steeds geen of bijna geen gevoel erin) zachtjes bijt, dan doe ik de deken omhoog. Zij schiet er dan onder. Midas komt dan boven op me liggen en zorgt dat voor dat Mistey niet meer onder de deken vandaan kan konen. Als het haar dan toch lukt dan is het even knokken op bed. Even mijn stem verheven en weg zijn ze, om op de gang verder te gaan. De ruziemakers.

Ed is begonnen in Delft. Hij heeft er helemaal zin in. Er is erg veel te doen. De norm van AH zit er nog niet in en voor de nieuwe winkel moet deze helemaal ingeburgerd zijn in zijn team.
De winkel is ook op zondag open. Hij zal dan ook moeten werken maar dan hoeft hij die week maar 4 dagen er te zijn en kunnen wij misschien een paar dagjes weg ofzo.

Wat ik knap van je vind om helemaal alleen te gaan zitten in de "bus" om de reacties van de kenianen te zien. Vind je dan niet jammer dat je de taal niet goed beheerst om te horen wat ze zeggen. Lijk me enorm interesant.

Ik ga as zondag weer heel goed mijn mailbox in de gaten houden. Ik kijk uit naar je volgende verslag.

doei neef
fijne tijd en succes met je onderzoek.

mama

Hoi lief wat een boel leuke foto's heb je op je site gezet En wat fijn dat je ook daar ook iets onder heb gezet
Ik krijg nu een aardig beeld van hoe het daar eruit ziet
En begrijp dat je in begin je afgevraagd heb waar ben ik in terecht gekomen
Ik spreek je weer snel DIKKE KUS MAMA

Jimmy en Ciska

Hey Neefiie

Het blijft leuk om je verslagen te lezen. :) ik ben ondertussen ook druk bezig met mijn differentiatie. ik heb de eer een officiele inwerkprocedure te maken aangezien deze nergens te bekennen is in organisatie Topaz.
Verder mag ik morgen Jimmy helpen met het verhuizen van de ene kant van R'dam naar de andere kant.

De groetjes van ons !!
dikke knuffel

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!